Centrum Misyjne to zarówno budynek przy ul. Wojciechowskiego 12 w Warszawie-Ursusie, służący siostrom misjonarkom Pallotynkom jako przystań podczas pobytu na urlopie w Polsce, jak i wspólnota sióstr – obecnie czteroosobowa – pracująca bezpośrednio na rzecz misji naszego Zgromadzenia.
Komu służy i kogo wspomaga Centrum Misyjne? Przede wszystkim troszczy się o siostry misjonarki z Kamerunu, Rwandy i Konga oraz ich dzieła, a także o nasze placówki na Ukrainie, Białorusi i w Rosji. Nasz Założyciel, św. Wincenty Pallotti, troskę o rozwój misji uważał za jedno z najbardziej umiłowanych dzieł założonego przez siebie Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, którego częścią są Siostry Pallotynki, stąd i nam to zadanie leży szczególnie na sercu.
Polskie Pallotynki rozpoczęły pracę na misjach w 1977 r., kiedy to ks. bp Gahamanyi zaprosił nasze Zgromadzenie do posługi potrzebującym w Rwandzie. Pan Bóg błogosławił pracy sióstr i pozwolił, aby misje rozwijały się prężnie, mimo że krajem wstrząsnęła w 1994 r. krwawa wojna plemienna. Powstały cztery duże placówki: w Kigali-Gikondo, Kigali-Masaka, Ruhango i Kibeho – miejscu objawień Matki Bożej, a przy każdej z nich znajduje się ośrodek zdrowia i dożywiania. Siostry prowadzą przedszkole i szkołę podstawową. W połowie lat 90. podjęły także posługę w graniczącym z Rwandą Kongu, gdzie powstały placówki w Rutshuru-Murambi i w dzielnicy Gomy - Keshero. W Rwandzie i Kongu było dość lokalnych powołań, aby w 2010 roku mogła tam powstać samodzielna jednostka, Regia Rwandyjsko-Kongijska pw. Matki Bożej z Kibeho, w której dzisiaj pracują jedynie dwie Polki. Świadectwem na to, iż polskie misjonarki zaszczepiły ducha misyjnego w swoich afrykańskich współsiostrach jest fakt, że w końcu 2016 r. podjęły one pracę w nowym kraju misyjnym – sąsiadującej z Rwandą Ugandzie.
W roku 1998 ks. bp Jan Ozga, ordynariusz Diecezji Doumé - Abong-Mbang, zaprosił Siostry Pallotynki do kolejnego kraju misyjnego – Kamerunu. Siostry były tam już dobrze znane, gdyż od końca XIX w. był to teren misyjny Pallotynów i Pallotynek Prowincji Niemieckiej. Wybuch I wojny sprawił, że niemieccy misjonarze musieli opuścić tę misję. Siostry rozpoczęły pracę w Doumé na wschodzie Kamerunu, aby stamtąd dotrzeć także do stolicy kraju – Jaunde, oddalonego od niej 70 km Nkol-Avolo oraz do leżącego na zachodzie dużego miasta Bafoussam. W Kamerunie prowadzona jest formacja lokalnych dziewcząt i dzisiaj trzy kameruńskie Pallotynki służą już swoim krajanom, a kolejne kandydatki przygotowują się do życia zakonnego. W Kamerunie siostry prowadzą przedszkola i szkoły, aby dać dzieciom i młodzieży możliwość zdobycia wykształcenia, oraz ośrodki zdrowia i atelier krawieckie. Posługują także więźniom i różnego rodzaju potrzebującym. Prowadzą katechezy, spotkania z młodzieżą i rekolekcje powołaniowe, formują nauczycieli i katechistów.
Centrum Misyjne gości siostry misjonarki podczas pobytu w ojczyźnie, zapewnia im częściowo środki na leczenie oraz wspomaga ich działalność w krajach misyjnych m.in. przez prowadzenie akcji „Adopcji serca” na rzec kształcenia dzieci, niedziel misyjnych i kółek misyjnych w parafiach oraz przez zbiórki potrzebnych rzeczy, które jako okolicznościowe upominki lub wyposażenie szkolne czy przedszkolne przekazywane są dzieciom i młodzieży. To z Centrum Misyjnego nowe Pallotynki wyjeżdżają na misje, jak miało to miejsce 1 grudnia 2016 r., gdy do Kamerunu udały się s. Agnieszka Dąbrowska i s. Małgorzata Lech.
Naszą pomocą obejmujemy także placówki Pallotynek na Ukrainie – w Żytomierzu, Kamiennym Brodzie i Korostyszewie w Diecezji Kijowsko-Żytomierskiej oraz w Gródku Jagiellońskim w Archidiecezji Lwowskiej, na Białorusi – w Berezie w Diecezji Pińskiej i Woronowie w Diecezji Grodzieńskiej oraz w Rosji – w Jekaterynburgu w Diecezji Nowosybirskiej. Na tych terenach siostry są obecne od lat 90. ubiegłego stulecia. Prowadzą katechezę, są organistkami, zakrystiankami, animatorkami wspólnot osób niepełnosprawnych i wspólnot Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, które angażują apostolsko ludzi świeckich w duchu św. Wincentego Pallottiego, propagując także ekumenizm. Pomagają ludności pochodzenia polskiego w uczeniu się języka swych przodków i kultywowaniu katolickich tradycji oraz rozwijaniu talentów, jakie złożył w nich Pan Bóg.
Siostry z Centrum Misyjnego są otwarte na współpracę z każdym, kto chce wspierać misyjne dzieło Kościoła. Dokładają starań, aby wypełniać postanowienie swego Założyciela: „Przez modlitwę i pracę będę wedle możliwości zabiegać o dobro Kościoła w taki sposób, jakby mi zlecona była troska o cały Kościół powszechny.”