Obecność sióstr Pallotynek w Kamerunie jest ściśle związana z wcześniejszą obecnością tam księży Pallotynów. Na początku 1890 roku Ojciec Święty Leon XIII poprosił niemieckich Pallotynów o wysłanie kilku księży do Afryki, aby zainicjowali pracę misyjną Kościoła katolickiego w Kamerunie. 18 marca 1890 roku powstała Prefektura Apostolska w Kamerunie. Pierwszym Prefektem Apostolskim został Pallotyn ksiądz Henri Vieter. Zaczęły się przygotowania do wyjazdu. Ksiądz Vieter zakupił komplet narzędzi stolarskich i ciesielskich, łopaty, siekiery i piły, nasiona, mąkę i konserwy oraz wiele innych rzeczy, które załadowano na statek „Petropolis". Pierwsza ekipa misjonarska – trzech księży i sześciu braci – opuściła port w Hamburgu 1 października 1890 roku. Podróż zaczęła się w deszczu i burzy – czyli z błogosławieństwem nieba. W niedzielę 25 października statek wpłynął do Zatoki Gwinejskiej, a misjonarze postawili stopy na ziemi w Douala, w wiosce króla Akwa. Dzisiaj Douala jest największym miastem i portem w Kamerunie. Pierwsza misja powstała w listopadzie na zakręcie wioski szefa Toko i otrzymała nazwę Marienberg. 8 grudnia ksiądz Vieter ogłosił Matkę Bożą Królową Apostołów patronką Kamerunu. W czerwcu powstała misja w Krybi i pierwsza szkoła.
Nadszedł czas przyjazdu sióstr Pallotynek prowincji niemieckiej. Siostry przypłynęły do Kamerunu 5 października 1892 roku. Trzy z nich miały pracować w Marienberg , a kolejne trzy w Krybi. Ponieważ jednak wojna plemienia Bakoko nie zakończyła się, wszystkie siostry zostały w Krybi. Jedna z sióstr powiedziała, że jest zdolna walczyć i obronić się jak mężczyzna, a zatem może jechać do Marienberg! Ksiądz Vieter stwierdził wówczas, że księża i siostry nie przyjechali do Kamerunu na wojnę! Skąd znamy takie szczegóły? Otóż ksiądz Vieter pisał kronikę dzień po dniu. Nie ukrywał niczego. Jego barwne opisy zwykłego życia, zaprawione dużym poczuciem humoru wiernie oddają zapał misyjny pierwszej misjonarskiej ekipy.
W 1893 roku powstały kościoły w Edea i Krybi, w 1894 roku – w Marienberg, a w 1898 poświęcono pierwszą katedrę w Douala. Na terenie ofiarowanym przez szefa plemienia Bobale utworzono fundację Grand Batanga. W 1901 roku ksiądz Vieter i brat Jager udali się do Yaounde i założyli misję Mvolye na jednym ze wzgórz otaczających tę wioskę. Yaounde dzisiaj jest stolicą Kamerunu, a Mvolye jedną z dzielnic. Nie mogło zabraknąć w przyszłej stolicy Kamerunu sióstr Pallotynek! Siostry rozpoczęły swoją podróż pirogą do Douala przez Marienberg i Edea, a resztę drogi z Edea do Yaounde pokonały pieszo (200 kilometrów). W kronice czytamy: „Jedna z sióstr napisała do swojej rodziny, że ksiądz Vieter nie jest młody, ma pięćdziesiąt lat, jego broda i włosy są siwe, lecz jego odwaga i humor jest nieopisany!". Siostry założyły dom dziecka i żłobek. W 1908 roku powstała misja i kościół w Limbe, później w Pouma i Kumbo.
W sumie założono 14 misji, 21 szkół podstawowych i 135 szkół w buszu. Z edukacji korzystało prawie dwanaście i pół tysiąca dzieci (12 461). Misjonarze przygotowali 165 nauczycieli kameruńskich do pracy z dziećmi. Na misji w Kamerunie od 1890 do 1915 roku pracowało 31 księży, 32 braci i 30 sióstr. Z powodu ciężkich warunków życia i chorób 36 misjonarzy pallotyńskich oddało swoje życie za Kościół w Kamerunie.
Ponieważ pierwsza wojna światowa dotknęła także tereny afrykańskie, w 1915 roku księża, bracia i siostry zostali wypędzeni ze swoich misji przez wojsko francusko-angielskie. W 1964 roku Pallotyni powrócili do Kamerunu. Kameruńska wspólnota Pallotynów liczy dzisiaj pięćdziesięciu księży i braci, którzy pracują w całym kraju oraz w innych afrykańskich państwach. Siostry Pallotynki – tym razem z Polski – powróciły do Kamerunu po osiemdziesięciu trzech latach (1998 rok). Zaprosił je ksiądz biskup Jan Ozga, biskupa diecezji Doume Abong Mbang. Obecnie w Kamerunie pracuje czternaście sióstr, które realizują swój apostolat na pięciu placówkach w różnych częściach Kamerunu: w Doume (dwie wspólnoty), w Nkol Avolo, w Bafoussam i w stolicy kraju Yaounde. Prowadzimy szkoły podstawowe, przedszkole i szkołę średnią. Jesteśmy odpowiedzialne za dwa ośrodki zdrowia oraz szkołę życia dla dziewcząt. Posługujemy więźniom i biednym, katechizujemy. Jesteśmy także zaangażowane w pracy administracyjnej diecezji. 20 października 2013 roku Misja Polskiej Prowincji w Kamerunie zyskała status Delegatury. 14 września 2013 roku nastąpiło otwarcie Domu Nowicjatu oraz przyjęcie do nowicjatu dwóch pierwszych Kamerunek.